Uitgifte aandelen
In het derde kwartaal van 1981 was een actie gepland om naar de beurs te gaan en de DMC zo in staat te stellen geld te maken voor de aandelen van het bedrijf. Op dat moment zouden zo'n $6 Miljard aan nieuwe effecten uitgegeven worden, maar de regering hield de zaak opzettelijk op tot het te laat was van de mogelijkheden te profiteren. Het uitbrengen van aandelen had het bedrijf kunnen redden.....
Surseance van betaling
In februari 1982 werd over DMC de surseance van betaling afgeroepen omdat er een bedrag van $800.000 aan rente niet aan de Britse regering kon worden betaald, omdat ze zelf hun contractuele verplichtingen niet nakwamen.
Zelfs toen bij rellen brand uitbrak bij de kantoren van de fabriek waardoor de DMC recht had op $21 miljoen aan schadevergoeding, zou dat tegenover de renteschuld een eenvoudige mogelijkheid geweest zijn de surseance van betaling op te heffen.
Maar ook dat stuitte bij het Ministerie van Handel op onmogelijkheden. Voor John is dat het verdere bewijs van onwil om de fabriek te redden.
De Curator
Sir Kenneth Cork, de curator van de Britse regering, beweerde dat de surseance goed was voor het bedrijf. Het zou schulden kunnen afschuiven en daarmee een gezonder bedrijf overhouden.
Blijkbaar had hij minder kennis van het koperspubliek: de waarde van de auto's die in voorraad was kelderde met $20 miljoen op de dat dat de surseance werd aangevraagd, doordat de kopers minder over hadden voor een auto waarvan niet zeker zou zijn dat er nog service op verleend zou kunnen worden.
Werkkapitaal
Ondertussen bleef John DeLorean proberen werkkapitaal bij elkaar te krijgen. Hij ging naarstig op zoek naar investeerders. Iedereen die geld had of beweerde daar toegang tot te hebben werd bezocht door John.
Elke dag werd moeilijker: uiterlijk de schijn hoog te houden dat hij een 'liquiditeitsprobleempje' had, terwijl op vele raakvlakken alles tegen zat.
Tijdens zijn zoektocht naar werkkapitaal kwam hij in een heel ander krachtenspel terecht: de afdeling drugsbestrijding van de Amerikaanse overheid, de Drug Enforcement Administration (DEA).
In eerste jaar reeds winst, toch fallissement.
In de historie van de Engelse industrie is het voor zover bekend niet eerder voorgekomen dat de Britse regering steun onthield. DMC was hierop de eerste uitzondering, ondanks het feit dat de fabriek vanaf het eerste jaar al met winst draaide.
Op het moment dat het faillissement van DMC zou worden opgeheven, heeft de Britse regering opdracht gegeven om materialen ter waarde van $12 Miljoen te laten vernietigen - essentiële onderdelen voor de DeLorean Motor Car. Deels werden deze in de Galway Baai gedumpt, terwijl in onze landen het is verboden om binnen 10 jaar onderdelen van een auto die uit productie is genomen te vernietigen.
Het bedrijf dat deze onderdelen in beheer had weigerde dit ook te doen, omdat dit tegen de wetten van het land inging. Voor zover John DeLorean begrijpt hebben ze dit pas gedaan nadat de regering hun een brief had geschreven, waarin ze van alle aansprakelijkheid waren gevrijwaard.
John DeLorean vraagt zich af: Waarom doet een regering dat allemaal? Volgens hem is dit om te verhullen dat de ondergang van het bedrijf volledig hun eigen schuld is: ze weigerden hun contractuele verplichtingen na te komen, beschuldigingen van verduistering van geld is uit de lucht gegrepen: voor iedere pond moest worden getekend en daar waren telkens afgevaardigden van de Britse regering bij.
De rechter
Volgens John DeLorean heeft zelfs de rechter van het proces tegen John DeLorean - Robert Takasugi - zich de toorn van de (Amerikaanse) regering op de hals gehaald door ze sterk aan vast te houden aan DeLorean's grondwettelijke rechten. Sinds hij besloot in het proces dat de normale procedures zouden gelden voor het vrijgeven van bewijsmateriaal, is hij het doelwit geworden van de FBI. Volgens het boek zou hij nu het slachtoffer zijn van allerlei zwartmakerij in de media, onder aanvoering waarschijnlijk van die paar verslaggevers die rechtstreeks voor de regering werken in ruil voor geld of andere speciale gunsten...
De getuige
Jerry Scotty, de moedige getuige van John DeLorean, die zijn carrière opgaf om tijdens het proces tegen DeLorean de waarheid te kunnen vertellen, is in 1985 afgestudeerd als jurist. Hij was toen van plan een advocatenkantoor te beginnen. Dit werd echter tegengewerkt door de regering..
De twee mensen die het meest te lijden hebben gehad van het proces, zijn zijn kinderen. Hiertegen heeft hij ze niet kunnen beschermen, ook niet van de scheiding met Cristina.
John hoopt echter dat ze dankzij deze ervaringen sterker en wijzer zijn, dan ze anders geweest waren....